Depresja jest czwartym najpoważniejszym problem zdrowotnym na świecie (wg Światowej Organizacji Zdrowia). Skoro jest to problem tak poważny, należałoby się zastanowić co właściwie o nim wiemy. 23 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją. Dotyka ona osób w każdym wieku i z każdej grupy społecznej. Kiedyś uznawana była za fanaberię, bo trudno zrozumieć, że pogorszenie nastroju, niechęć do życia, zmęczenie i brak energii to choroba, a nie zwykły wymysł.

Jak rozpoznać depresję?

Być może sami mieliśmy do czynienia z osobą, którą dopadła depresja lub sami cierpieliśmy na tę chorobę. Depresja może objawiać się na wiele sposobów. Główne jej objawy to nastrój smutku, przygnębienia, a czasami nawet frustracji; izolowanie się od otoczenia, drażliwość, brak zainteresowania otoczeniem, pracą, a także własnym hobby; zaburzenia snu, problemy z apetytem, ogólna płaczliwość, poczucie ciągłego zmęczenia, rozpamiętywanie przeszłości.

Rodzaje depresji

Rodzajów depresji jest wiele. Osobie dotkniętej jej objawami potrzebna jest pomoc lekarza. W Polsce wciąż istnieje obawa przed psychiatrami. Wizyty u psychiatry są tematem tabu. Większość osób, która korzysta lub korzystała z usług psychiatry po prostu wstydzi się do tego przyznać, żeby nie narazić się na kpiny.

Depresja endogenna zwana też depresją właściwą. To najtrudniejszy w leczeniu rodzaj depresji. Zwykle nie posiada ona żadnej przyczyny zewnętrznej, powoduje natomiast głębokie zaburzenia zarówno funkcji psychicznych jak i fizycznych. Chory nie ma siły na wykonywanie najprostszych czynności, zwykle też w tym wypadku występują myśli samobójcze. W wypadku tego rodzaju depresji często konieczna jest hospitalizacja.

Depresja nerwicowa charakteryzuje się przewlekłym obniżeniem nastroju, jednak jej objawy są zwykle łagodniejsze niż w przypadku depresji endogennej. Zachorowania na ten rodzaj depresji występują zwykle u osób między 20. a 30. rokiem życia. U takich osób zwykle występuje przewlekłe obniżenie nastroju, poczucie beznadziejności, zwykle nie potrafią się skupić, tracą zainteresowania. W wypadku tego rodzaju choroby zwykle stosuje się leczenie psychiatryczne wsparte leczeniem farmakologicznym.

Depresja reaktywna to najczęściej reakcja na stratę (zwykle bliskiej osoby, ale też np. stratę pracy). W dobie kryzysu gospodarczego, kiedy wiele rodzin traci źródła utrzymania, ten rodzaj depresji może zdecydowanie się nasilić.
Inne rodzaje depresji to depresja poporodowa – która dotyka co szóstą kobietę. Objawia się ona ciągłym smutkiem oraz ogromnym zmęczeniem. Depresji poporodowej nie można po prostu przeczekać – konieczna jest pomoc lekarza!
Depresja sezonowa występuje zwykle cyklicznie o określonej porze roku. Wyróżnia się depresję zimową oraz letnią. Zwykle objawia się ona obniżonym nastrojem, sennością, zwiększonym apetytem na słodycze, poczuciem beznadziejności.

"Weź się w garść..."

Pamiętajmy, że w naszym najbliższym otoczeniu mogą się znajdować osoby cierpiące na depresję. Potrzebują one naszego wsparcia oraz akceptacji. Nie mówmy im nigdy „weź się w garść”, „uśmiechnij się w końcu”, „przestań się zamartwiać” – to nie wystarczy… a wręcz może pogorszyć sytuację.

Depresja jest chorobą.

Nie bójmy się jej – nie jest zaraźliwa. Nie milczmy na jej temat. To niczego nie zmieni. Wiele za to może zmienić nasza postawa wobec osób, które cierpią na depresję. Być może odważniej zaczną mówić o swoim problemie i łatwiej przełamią opory przed wizytą u lekarza. Tę chorobę można leczyć!

Źródło: http://zdrowie.wp.pl/multimedia/galerie/go:1/art71.html